that does not love wisdom, ignorant;
unphilosophical.
ἁφιλόσοφος. Օտար յիմաստասիրութենէ՝ անձն կամ գործ. իմաստութիւն չսիրօղ, իմաստութենէ դուրս.
Սակս ոչ խնդրողացն զսա անիմաստասիրաց անձանց. (Մագ. ՟Լ։)
Զանիմաստասէր բարս առաջնոցն մերոց. (Խոր. ՟Ա. 2։)
Անիմաստասէր բարուցն անխորհրդութիւն. (Արծր. ՟Ա. 15։)
Զեպիկուրեայ զանիմաստասէր հեշտութիւնն. (Առ որս. ՟Ա։)
Անիմաստասէրք՝ հոտոտելիք եւ ճաշակելիք, յաղագս կելոյն միայն եղեալք։ Ծանր է եւ անիմաստասէր իմն հրամանդ. (Փիլ. լին. եւ Փիլ. լիւս.։)